Gamifikacja (grywalizacja), a właściwie jej zastosowanie w promocji czytelnictwa Miejskiej Biblioteki Publicznej we Wrocławiu stała się tematem pracy licencjackiej na kierunku Publikowania cyfrowego i sieciowego w Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim.
Nauka a grywalizacja
Grywalizacja wielokrotnie była wykorzystywana w celach marketingowych czy edukacyjnych. Korzysta z niej wiele aplikacji treningowych i językowych, a jej elementy potrafią znaleźć się w licznych wydarzeniach i inicjatywach. Duża część z tych przykładów, szczególnie zgrywalizowanych kampanii promocyjnych, została opisana i przeanalizowana w artykułach i opracowaniach naukowych. Stosunkowo rzadko można jednak trafić na prace i badania, w których skupia się na wykorzystaniu mechanik grywalizacji w zachęceniu do czytania. A przecież jest to metoda, z której coraz częściej korzysta się właśnie w tym ważnym celu.
Po co to wszystko?
Dlaczego promowanie czytelnictwa jest tak istotne? Odpowiedzią na to pytanie są niepokojące liczby. Według danych z najnowszego raportu opublikowanego przez Bibliotekę Narodową zaledwie 39% Polaków przeczytało w ubiegłym roku choć jedną książkę. Tylko 9% przeczytało ponad 7 tytułów. Tak niski stan czytelnictwa utrzymuje się już od kilku lat. Dlatego też stale organizuje się liczne akcje, które mają zachęcać kolejne osoby do sięgnięcia po lekturę. Wśród oficjalnych rządowych programów, festiwali książek i innych wydarzeń promujących czytanie, najważniejszą rolę pełnią biblioteki. Zachęcanie do lektury to jedno z ich najistotniejszych zadań.
Gry wkraczają do bibliotek
Nie ma lepszego sposobu na osiągnięcie tego celu niż korzystanie z innowacyjnych metod. Pracownicy bibliotek szybko dostrzegli potencjał drzemiący w grywalizacji. Biblioteczne gry zaczęły pojawiać się już kilka lat temu w Stanach Zjednoczonych. Jedną z pierwszych było „Find the Future” zorganizowane w Nowojorskiej Bibliotece Publicznej, podczas której gracze mogli wykonywać zadania zarówno w jej budynku, jak i poprzez specjalną stronę. Niedługo po tym w tym samym miejscu powstały proste gry oparte o serwisy geolokalizacyjne. Stały się one tak popularne, że coraz więcej bibliotek zaczęło je wprowadzać do swojej oferty, w tym także Miejska Biblioteka Publiczna we Wrocławiu.
Do tej pory w MBP we Wrocławiu powstało kilkadziesiąt gier mobilnych (terenowych i kanapowych) wykorzystujących ActionTrack, z czego prawie połowa z nich bazuje na różnych powieściach. Wśród nich każdy będzie w stanie znaleźć coś dla siebie. Oferta obejmuje tytuły zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci, a kryminały, powieści przygodowe czy science fiction. To zaledwie kilka przykładów dostępnych w ich ramach gatunków. Wrocławska biblioteka publikuje kolejne gry już od 3 lat, przyszła więc najwyższa pora, żeby sprawdzić ich skuteczność.
Co się okazało?
Gry mobilne w Miejskiej Bibliotece Publicznej we Wrocławiu można z całą pewnością określić jako sukces. Od ukazania się pierwszej z nich do tej pory we wszystkie tytuły zagrało prawie kilkadziesiąt tysięcy osób! Największym zainteresowaniem cieszą się oficjalne premiery terenowych tytułów, z towarzyszącymi im atrakcjami, spotkaniami autorskimi i innymi wydarzeniami. Z relacji pracowników biblioteki jasno wynika, że wraz ze wzrostem zainteresowania grami. Wzrasta także liczba nowych użytkowników biblioteki. Po zakończeniu rozgrywki wiele osób zakłada konta biblioteczne. Niektórzy zaś przychodzą z pytaniami o książki, na podstawie których oparta była dana gra. Często także zdarzało się, że gracze odkrywali wcześniej nieznane sobie filie biblioteki, które w znacznej części tras są kolejnymi przystankami w trakcie gry. Tym samym okazało się, że jest to nie tylko wyjątkowo skuteczna metoda promocji czytelnictwa, ale i samej biblioteki.
Przykład wrocławskiej MBP wyraźnie pokazuje, że wykorzystanie grywalizacji do promowania czytania jest jak najbardziej skuteczne. Coraz więcej bibliotek decyduje się na wprowadzenie własnych gier w podobnym typie. Można więc być prawie pewnym, że dzięki nim liczba czytelników będzie rosnąć.
Pola Szczurowska